Καλλιτεχνης : Crippen

Εχθες η ΕΡΤ ξαναπρόβαλε το "If I had wings" . Θέμα της είναι η προσπάθεια ενός τυφλού μαθητή λυκείου να ενταχθεί στην ομάδα δρομέων του σχολείου. Από την πρώτη φορα με κράτησε το γεγονός οτι η ιστορία δεν βασίζεται στην βλάβη του ήρωα. Με την καλύτερη του φίλη φέρονται σαν τυπικοί έφηβοι. Δηλ. αλληλοπειράζονται για τα ερωτοχτυπήματα τους. Μοιάζει περισσότερο με ταινία ενηλικίωσης που τυχαίνει να υπάρχει και η βλάβη .

Αυτό όμως που με κάνει να την αναφέρω είναι η τελευταία σκήνη. Είναι όπως θα έπρεπε να είναι κανονικά το πολυδιαμοιρασμένο σπότ για τον Μαραθώνιο Κρήτης.

Ο συνεργάτης του πρωταγωνιστή στο τρέξιμο, αντί να τον πατρονάρει αφήνοντας τον να κερδίσει χωρίς αντίπαλο, τον συνπδεύει μέχρι το τελικό σπρίντ και , συμβολικά, τον αφήνει να κερδίσει μόνος του στην τελική ευθεία τον αντίπαλο. Επί ίσοις όροις. Χωρίς ελεημοσύνη, αλλά με συνομωτικό χτύπημα στον ώμο.

Τέστ : Ποιά άλλα στερεότυπα για την αναπηρία αναπαράγει το τρέιλερ;

Μπάσκετ Κωφών

 Διάβασα σήμερα για την κατάκτηση της πρώτης θέσης στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα από την Εθνική Ομάδα Μπάσκετ Κωφών Γυναικών της Ελλάδας.
 Κατά την διάρκεια του αγώνα ακούστηκαν αποδοκιμασίες (εικάζω και από τις δύο πλευρές). οδηγίες στα Ελληνικά και ιαχές "Έ-ΛΛΑΣ! Έ-ΛΛΑΣ!".
 Γνωρίζω ότι υπάρχουν κωφοί που δεν έχουν απωλέσει πλήρως την ακοή τους και ότι οι κωφοί μπορούν να απολαύσουν μουσική και να χορέψουν.
 Αλλά γιατί να φωνάζει συνθήματα κάποιος στην εξέδρα; Στην αρχή παραξενεύτηκα.
 Και όπως γίνεται συνήθως με εμένα, αυτό κράτησε κάποια δευτερόλεπτα. Η αμέσως επόμενη σκέψη ήταν " Γιατί όχι;"  Οι κωφοί διαβάζουν χείλη, κι ακόμα και αν δεν μπόρεσαν να τα διαβάσουν, κάποιες-οι θα είδαν την έκφραση της πόρωση στο πρόσωπο του οπαδού. Αυτός ο οπαδός εκτονώθηκε σίγουρα. Και αυτό έχει σημασία.
 Και έτσι έφτασα στο "Καλά, και γιατί να έχουν ξεχωριστό πρωτάθλημα μπάσκετ  οι κωφοί;"
 Έτσι και αλλιώς στο μπάσκετ περισσότερη σημασία έχει η όραση και αίσθηση του χώρου.
 Εκεί δεν βρήκα απάντηση.

 

Πανευρωπαική Ημέρα Ανεξάρτητης Διαβίωσης

Η ιστορία της Σόνιας. Ο γιός της γεννήθηκε με δυσχιδή ράχη και την έπεισαν οτι θα ήταν καλύτερα για όλους να τον αφήσει σε ίδρυμα. Η δισχιδής ράχη είναι το αποτέλεσμα ανώμαλου σχηματισμού του νευρικού σωλήνα, λόγω αποτυχίας στην σύγκλιση των οπίσθιων τόξων των σπονδύλων ώστε να σχηματισθεί ο οστέινος νωτιαίος σωλήνας που περιβάλλει το νωτιαίο μυελό. Πολλά παιδιά με δισχιδή ράχη, έχουν φυσιολογική νοημοσύνη και μπορούν να βαδίσουν, συνήθως με βοηθητικά μέσα. Εάν παρουσιασθούν μαθησιακά προβλήματα, εκεί μπορεί να βοηθήσει ή έγκαιρη εκπαιδευτική παρέμβαση. Ο Βρετανικός οργανισμός Lumos στήριξε την Σόνια ωστε να διατηρήσει επαφή με τον γιό της και να επανενωθεί η οικογένεια και ο γιός της να αποκτήσει τις βάσεις για να πραγματώσει το δικαίωμα του στην Ανεξάρτητη Διαβίωση, όπως αυτό θεμελιώνεται στο Άρθρο 19 της Σύμβασης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία ("Να ζουν ανεξάρτητα και να αποτελούν μέλη της κοινότητας"). 

  Πάμε τώρα στα άλλα 4 πράγματα που πρέπει ξέρετε για τα ορφανοτροφεία.
  Χέρια ψηλά :

 O οργανισμός Lumos σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού , πραγματοποίησε διετή παρέμβαση για την προετοιμασία των ωφελουμένων του ΚΕΠΕΠ Λεχαινών στην Πελοπόννησο για την κυρίως φάση αποιδρυματοποίησης, αυτήν που είχε δεσμευτεί οτι θα αναλάβει το Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.

Περισσότερα για αυτό και το καινοφανές ενδιαφέρον των κομμάτων για την αναπηρία με αφορμή τις Ευρωεκλογές σε επόμενη ανάρτηση.

Αποσυντονιστείτε.

 Ένα χρόνο μετά από την τελευταία ανάρτηση,  αισθάνομαι στο σπίτι μου στην καινούργια δουλειά και την καινούργια πόλη.  Σαν να βρηκα τα πατήματα και τα στηρίγματα μου πάλι. Την φυλή μου. Αρχισα να πιστεύω στις ικανότητες μου.
 Δεν ήταν εύκολη διαδικασία. Πέρασα ένα δύσκολο χειμώνα, που βγήκε στον αυτόματο, σαν χειμερία νάρκη.
  Ξεκίνησα να παίζω σκάκι ξανά μετά από πολλά χρόνια στον τοπικό σύλλογο με παιδιά του Δημοτικού. Και να χάνω. Αλλά και στην ανοιχτή σελίδα και εφαρμογή lichess με φίλους.
 Θα ξεκινήσω πάλι μουσικη.
 Καλή πρωτομαγιά να έχουμε.
 To be continued.