Κυριακή 7 Ιουλίου 2019

Μπάσκετ Κωφών


 Διάβασα σήμερα για την κατάκτηση της πρώτης θέσης στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα από την Εθνική Ομάδα Μπάσκετ Κωφών Γυναικών της Ελλάδας.
 Κατά την διάρκεια του αγώνα ακούστηκαν αποδοκιμασίες (εικάζω και από τις δύο πλευρές). οδηγίες στα Ελληνικά και ιαχές "Έ-ΛΛΑΣ! Έ-ΛΛΑΣ!".
 Γνωρίζω ότι υπάρχουν κωφοί που δεν έχουν απωλέσει πλήρως την ακοή τους και ότι οι κωφοί μπορούν να απολαύσουν μουσική και να χορέψουν.
 Αλλά γιατί να φωνάζει συνθήματα κάποιος στην εξέδρα; Στην αρχή παραξενεύτηκα.
 Και όπως γίνεται συνήθως με εμένα, αυτό κράτησε κάποια δευτερόλεπτα. Η αμέσως επόμενη σκέψη ήταν " Γιατί όχι;"  Οι κωφοί διαβάζουν χείλη, κι ακόμα και αν δεν μπόρεσαν να τα διαβάσουν, κάποιες-οι θα είδαν την έκφραση της πόρωση στο πρόσωπο του οπαδού. Αυτός ο οπαδός εκτονώθηκε σίγουρα. Και αυτό έχει σημασία.
 Και έτσι έφτασα στο "Καλά, και γιατί να έχουν ξεχωριστό πρωτάθλημα μπάσκετ  οι κωφοί;"
 Έτσι και αλλιώς στο μπάσκετ περισσότερη σημασία έχει η όραση και αίσθηση του χώρου.
 Εκεί δεν βρήκα απάντηση.


 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου