Δευτέρα 1 Ιανουαρίου 2018

Πρελούδιο 2018 : Αισιοδοξία , Αισιοδοξία, Αισιοδοξία

   Αγάπησα το Stranger Things χωρίς να ξέρω τίποτα για αυτό. Σχεδόν ένα χρόνο πρίν, 29 Ιανουαρίου του 2017, ο Ντέιβιντ Χάρμπουρ, παραλαμβάνοντας το βραβείο του Σωματείου Ηθοποιών (SAG) για την καλύτερη ομαδική ερμηνεία ,μ' ένα σκισμένο χαρτάκι για σκονάκι(γραμμένο κι απ'τις δυό πλευρές), εδωσε φωνή στην οργή για την αυξανόμενη μισαλλοδοξία στον κόσμο μας :

 
  Σαν γνήσιος σλάμ ποιητής φώναξε :".. through our craft to cultivate a more empathetic and understanding society by revealing intimate truths that serve as a forceful reminder to folks that when they feel broken and afraid and tired they are not alone." (όλος ο λόγος απομαγνητοφωνημένος εδώ )
 Και ξέρετε τί ήταν ακόμα πιο ελπιδοφόρο;
 Αυτός ο πιτσιρικάς που χοροπηδούσε επιδοκιμαστικά δίπλα του, o Φίν Γούλφχαρντ! Τα σημερινά παιδιά που είναι απολιτικ μπλα μπλα μπλά ; ΝΟΤ!
 Ο πρώτος κύκλος του Stranger Things ηταν πολύ καλός, σαν παλιός καλός Στίβεν Κίνγκ. Σήμερα ξεκινάω τον δεύτερο κύκλο, χωρίς να έχω διαβάσει τίποτε, οπότε όχι σπόιλερς πλιζ στα σχόλια :)

 ΥΓ. Και το σάουντρακ τα "σπάει".


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου